Interview Radio Paradise FM

Interview Radio Paradise FM

Vrijdag 20 september: dagje NIET werken

Eindelijk een dag om eens goed te gaan genieten van het eiland. Ik werd om kwart voor 8 opgehaald, daarna reden we richting het Sea Aquarium. Daar aangekomen zouden we met 5 man dolfijnen gaan knuffelen. Alleen Marieke was er. Zouden de anderen nog komen opdagen?
In ieder geval moesten we mee naar buiten, daar werden we opgesplitst in 2 groepen: Engels en Nederlands. De groep Nederlanders bestond maar uit 4 man.

Dus wij mochten samen naar Iris, de trainster van Kayena, een 5 jarige dolfijn. We kregen instructies om onze handen thuis te houden, ook al zwom Kayena vlak langs ons. Iris gaf heel veel informatie en telkens mochten we Kayena aanraken. Aaien vinden ze fijn, dan helpen we haar om haar dode huidcellen te verwijderen. Dus lekker veel aaien. Daarna mochten we 1 voor 1 alleen met de dolfijn, kussen, gekust worden, handje geven, draaien en vasthouden. Wat een geweldige ervaring. Na zo ongeveer 25 minuten moesten we eruit. De dolfijnen doen per dag 6 sessies. Kayena kreeg nu even rust en moest daarna weer “werken”.

Marieke en ik kleedden ons om en daarna maakten we een rondje in het Sea Aquarium. We konden roggen en haaien aaien. Maar ook andere vreemde waterdieren. Die had men in een soort aai-bak gezet, een ondiepe bak met water.



Er werden shows gegeven en we konden op diverse plaatsen dolfijnen ontmoeten en er werd overal gewerkt en getraind.

Daarna zijn we naar een prachtig strandje gegaan, dat naast het Sea Aquarium lag. Heerlijk relaxen, zwemmen, zonnen, kletsen en vooral genieten.

 

Prins Bernhardschool Groep 7 Curacao

Liedje ter ondersteuning van animatie gemaakt met Scratch

Donderdag: bezoek Prins Bernardschool

Door een poortje lopen en dan direct links de lerarenkamer. Met een keukentje, een kopieerapparaat, tafels in het midden en een heleboel bekers. Herkenbaar dus…

De directeur sprak mij toe en liet even de school zien. We keken om de hoek in een aantal lokalen. Hij gaf wat informatie en ik zag dat er dus al heel wat digiborden hier hangen, in de lokalen. Wel van alles door elkaar, Active, Interwrite en SMART. Het viel mij op dat de lokalen de ramen en gordijnen, luiken zoveel mogelijk dicht hielden.

De digiborden waren niet echt goed scherp. Wel het SMART Board in lokaal van groep 7. Die hing er nog niet zolang.

De beamers waren allemaal “beveiligd” met een metalen “kooi”. Dat was wel nodig op dit eiland, vertelde de directeur.

Ik bezocht vanmorgen het lokaal van meneer Antonio ( gek op muziek). Ik liet hem online wat muziekinstrumenten zien en zowel meneer als een andere mevrouw ( juf van andere school) stonden direct te spelen.

Daarna startte ik weer met de dobbelsteen.

Dat is en blijft een fantastisch middel om het digibord goed interactief in te zetten.
Men had niet direct in de gaten wat de opdracht was, dus men zei gewoon het getal dat ontstaat als je 2 dobbelstenen laat rollen.

Meneer Antonio vertelde even in Papiaments en toen ging het als een speer. Men ging uitrekenen, wilde de dobbelstenen rollen en er werd gerekend. Ik wilde stoppen en hoorde overal een NEE. Ik vertelde dat ik nog veel meer had. We gingen breuken vergelijken. Helaas, dat was te moeilijk voor ze. Gauw afhalen en verder gaan met breuken herkennen: plaatje breuk en de geschreven breuk combineren. Dat ging geweldig. Ze kregen er geen genoeg van, iedereen wilde naar het bord en als ik iemand per ongeluk een tweede beurt gaf, kwam er commentaar uit de klas. Ondertussen ook de iPods weer rond laten gaan.

Daarna ging de bel en was het pauze. Er bleven zelf kinderen hangen en de iPods-spelers wilden het afmaken. De gehele pauze bleven zij binnen. Ondertussen werd ik voorzien van een beker thee en een heerlijk warm pasteitje. Wat een verwennerij.
Daarna op verzoek een oefening persoonsvorm en ik merkte dat ze dat erg moeilijk vonden.

Dus nog maar een oefening persoonsvorm zei meneer Antonio.

Daarna werd er iets gepresenteerd door een oud-leerling. Hij had iets gemaakt in Scratch, gratis programeer software. Hij legde uit hoe dat werkte en het schoolhoofd vertelde mij dat ze hiermee aan de slag gaan. Hij wil een soort wedstrijd organiseren, wie de interessantste game kan bouwen. Er werd een liedje gezongen en opgenomen voor het stukje wat de oud-leerling liet zien. Prachtig. Meneer Antonio pakte gitaar en er werd heerlijk gezongen. Wat een gezelligheid.
Daarna moesten we helaas gaan. Maar niet voordat er nog even een afscheidslied werd gezongen voor mij. Wat geweldig….

Per lokaal wil het schoolhoofd 2 vaste computers hebben. Dat is nog niet in elk lokaal. De computers staan er soms als wel, soms niet, soms al aangesloten, soms ergens hoog op de kast.

Buiten was een groep aan het gymen, na ja buiten….een overdekt open lokaal??

Dat Scratch wordt nog vervolgd. Ik was er erg van onder de indruk, eenvoudig om mee te werken……leuk educatief projectje voor mijn groep 6 in Nederland 🙂

Ook even ontspannen op de dinsdag

Nadat we ( Sygline en ik) klaar waren, haalden we samen met de zoon van Sygline een heerlijke koele fruitshake. We zaten weer vlakbij de Pontjesbrug, dus dat was weer even genieten.

De brug stond net open, hij scharniert, de 16 bootjes varen de brug aan de kant. Ondertussen vaart er een pont, zodat de mensen toch nog naar de overkant kunnen komen.



Dit gebouw ( foto hierboven) heeft als enige van alle gebouwen in Curacao een aanvaringsverzekering. Twee weken geleden voer er voor de zoveelste keer weer een schip tegen het gebouw aan. Dat heeft te maken met de sterke, vreemde, onverwachte stroming op dat punt….

 

Woensdag 18 september: schoolbezoek 2

Woensdagochtend stond ik weer op tijd op om de tweede school te bezoeken. Een school in een wat achtergelegen gebied: De Schotborgschool.
Het plein oogt wat saai, omdat ik gisteren een school bezocht met een net opgeknapt plein. Dit plein was ook weer groot en de gebouwen stonden er omheen, frisse gele kleuren. Het schoolhoofd stond ons al op te wachten en heette ons van harte welkom; een bijzonder aardige, warme vrouw.

Ik zag een groep gymen, buiten boven een soort afdak.

We gingen richting computerlokaal.

Vanmorgen zou ik maar 1 groep krijgen, dus geen gewissel van klassen. We wilden er weer leerkrachten meekijken, ook van andere scholen. Een mooi computerlokaal, met airco, digibord en natuurlijk computers. Een dienblad met koekjes, thee, koffie, icetea en water stond al klaar.

De klas kwam met rust binnen, de leerlingen gingen zitten. Ze hadden schrijfgerei en schriften meegenomen. Eerst weer een klassikale groet. Toch wel fijn, zo een groet…..
Daarna legde ik uit wat ik ging doen.
Dat moest even vertaald worden, niet iedereen had door wat de bedoeling was. Automatisch werden de pennen gepakt en de schriften open gedaan. Ja, dat hoefde niet, we gingen samen automatiseren op het digibord. Daarna kwamen de vingers omhoog, ook dat hoefde niet. Het antwoord mag direct, zachtjes gezegd worden. Niet te zachtjes, ik moest het wel kunnen horen.
Nou, toen had men het door en werd er enthousiast op de dobbelsteen geklikt en heel goed meegedaan. De pen van het bord werd regelmatig op zijn kop gebruikt. Ook deze leerlingen hadden nog nooit zelf op het digibord mogen klikken, terwijl het digibord er al een paar jaar hangt.

Wat waren de leerlingen enthousiast, wat deden ze goed en leuk mee. De iPods liet ik weer doorgaan en de leerlingen oefenden de tafels nog een keer. Gelukkig ook nog even een bel en was er pauze. Deze leerlingen wilden meer en meer. Nog voordat de pauze was afgelopen stonden alle leerlingen alweer voor de deur om verder te gaan met de digibordactiviteiten.
Ondertussen werd ik heel goed verzorgd, een broodje kipsalade, fruit en wat te drinken. Wat een heerlijkheid hier zo in het land.
Na de pauze verder met spelling, taal en afgesloten met een rekenactiviteit. De juf van de groep helemaal enthousiast. Ze had een workshop gisteren gevolgd ( WEB 2.0) en had thuis al een memory gevuld. Dat was voor mij, het was namelijk een oefening van Nederlands-Papiamentu  ( of andersom het is maar hoe je het bekijkt). De juf ging het samen met de leerlingen spelen, de leerlingen verklankten de woorden en zo leerde ik er een paar woorden bij. Wat een mooie afsluiter, dacht ik nog. Maar nee, de juf zette daarna de leerlingen achter de computers: elk kind typte een bedankbriefje voor mij.

Geweldig om te lezen, de inhoud, de spelling en de (verkeerde) gekozen woorden.


Heerlijk, het was weer een mooie dag. Ik kreeg nog een beker vruchtenyoghurt mee, alsof ik nog niet genoeg had gehad…..bedankt.

Dinsdag 17 september

Rondje Curaçao ( met dank aan mijn “gids” Erik)

Na schooltijd snel in de auto gestapt, voor dat de zon ondergaat en er weinig meer te zien is. We rijden door diverse straten en krijg veel informatie van Erik. Hij is hier geboren en getogen en vertelt met passie over zijn eiland. Ik krijg van alles te zien: de zoutvlaktes met de flamingo’s,

de bergen ( Tafelberg, een afgevlakte berg, vandaar de naam), overheidsgebouwen, stukjes geschiedenis ( slavernij gebied waar de slaven in quarantaine gingen als ze op Curaçao kwamen). Diverse tempels, kerken en een kathedraal. Daarna naar een punt gereden waar we bijna het gehele eiland konden zien.


Prachtig….. Wat mij opvalt de grote tegenstellingen. Huizen die zijn opgeknapt, vervallen krotjes, mooie straten en even verderop weer straten waar de stukken uit zijn. De raffinaderij van Shell, vies industriegebied met hoge pijpen waar vuur en zwarte rook uitkomt. Je kunt het goed ruiken. In dit gebied staan ook scholen, onverantwoord uiteraard. De milieubewegingen zijn hard aan het werk om de raffinaderij ergens anders neer te zetten, zodat de rook niet naar de mensen, maar naar de zee wordt geblazen. Zo is deze milieubeweging ook bezig om bijvoorbeeld nieuwe hotelbouw tegen te houden in een mooi natuurgebied.

We rijden uiteraard nog even naar Ortabanda, met de gekleurde huizen en de pontjesbrug. Ondertussen is het al donker geworden, dus maak ik prachtige foto’s van de gekleurde huizen.

Die huizen waren vroeger allemaal wit. Toen werd er een wet aangenomen, dat witte huizen verboden waren. Er gaan 2 verhalen rond:
1. De man die de macht had op dat moment kon niet tegen de combinatie zon en wit ( te fel aan zijn ogen) 
2. De man die de macht had, had een verffabriek in die tijd.
De mensen kregen een boete als men de huizen niet in een kleur hadden geschilderd. Die wet is er nog wel, maar er worden geen boetes meer uitgedeeld. Vandaar dat Curaçao zo kleurrijk is.

Dinsdag 17 september: bezoek openbare basisschool

Vanmorgenvroeg opgestaan, omdat de scholen hier om half 8 beginnen. Dus op tijd richting de school ( Sygline had mij gebracht).

Aangekomen op de school, zag ik overal groepjes leerlingen met een begeleider aan het lezen, buiten op het schoolplein, op bankjes, in de schaduw.

Daarna werd ik warm ontvangen door de directrice. Ik kreeg een schema mee, 4 groepen kwamen om de beurt naar computerlokaal om wat lesjes te volgen. Daarbij kwamen om de 15 minuten een andere leerkracht meekijken. Druk programma dus.
.

Dus om de 45 minuten kwam er een klasje. We starten met de dobbelsteen: rekenen automatiseren. Daarna stukje spelling: schuifoefening met directe feedback en we eindigden met een memory ( rekenen automatiseren).

De leerlingen waren enthousiast. Bij binnenkomst werd ik netjes massaal door de groep begroet: Goedemorgen juf Linda. Dat is iets wat hier standaard is, maar in Nederland niet op deze manier word gedaan.
De ene groep was wat rustig, de ander drukker. De leerlingen zaten de gehele tijd op de grond voor de digibord. Eigenlijk geen verschil tussen de Nederlandse leerlingen. Het is best moeilijk om zolang op de grond te zitten. Maar klasse, de leerlingen deden goed mee. Ze waren erg enthousiast en staken steeds hun vinger op met geroep om een beurt. Zo graag wilden ze meedoen. Ondertussen liet ik 2 iPods rondgaan met een tafelapp om te oefenen.
Het lopen en klikken op het digibord vonden ze geweldig. Bijna iedereen had nog nooit het digibord aangeraakt. De pen werd soms om zijn kop gehouden, scheef geklikt en naast geklikt. Als ik iemand een tweede beurt gaf, merkte ik teleurstelling, omdat anderen nog geen beurt hadden gehad. Ik probeerde daar wel op te letten, maar bijna onmogelijk om 4 x 25 leerlingen te onthouden wie wel of niet is geweest.

De iPods werden doorgegeven, sommigen hadden er ook 1 thuis, maar een heleboel had nog nnooit een iPod aangeraakt. Leuke ervaring voor ze en dat tussenmijn lessen door.
.

 

Pontjesbrug

Ik sta hier op de Koningin Emmabrug, ook wel de Pontjesbrug, geweest. Deze drijvende ( bewegende, wiebelende) brug bestaat uit 16 drijvende pontonbootjes. Het gele gebouw in het midde, is het gebouw waar ik vandaag de workshops heb gegeven.
Tussen de middag og even toerist gespeeld 🙂

Workshop Yurls

Volle bak, tegen de 40 deelnemers. Er werden stoelen bijgehaald, zodat iedereen de workshop kon volgen. Uitleg gegeven over Yurls en daarna zelf de eerste stappen gezet om een eigen yurls te gaan maken. Ik ben erg benieuwd hoeveel van deze leerkrachten ook Yurls-verslaafd gaan worden.